. بانوان باردار در معرض دچار شدن به بیماری های متعددی هستند که الزاماً همه آنها مقاربتی نیستند، اما دستگاه های تناسلی را درگیر می کنند. یکی از این بیماری ها عفونت قارچی واژن است، نوعی عفونت ناشی از حضور میکروارگانیسم ها در این اندام که گرچه در مقدار اندک طبیعی هستند و خطری ندارند، اما زمانی که به دلایل مختلف رشد آنها تسریع می شود می توانند بدل به یک مشکل جدی برای بدن مادر و فرزند شوند. دانستن اینکه علل به وجود آمدن این بیماری چیست، چه علائمی دارد و چه کارهایی باید برای پیشگیری و درمان آن انجام دهید در این مطلب بررسی می شود. با ما همراه باشید تا با این بیماری بیشتر آشنا شوید.
عفونت قارچی چیست؟
این بیماری ناحیه تناسلی اغلب جزو بیماری های شایع به حساب می آید. گرچه شیوع آن در میان زنان بیشتر است، اما مردان نیز می توانند به آن دچار شوند. عنوان علمی آن کاندیدیازیس واژینال است که با عبارت VVC هم شناخته می شود و میزان رایج بودن آن به حدی است که از هر 4 زن، 3 نفر در طول زندگی خود حداقل یک بار به آن دچار می شود.
بدون شک استفاده از محصولات ضدعفونی کننده به ویژه کاندوم آنتی باکتریال می تواند مانع خوبی برای پیشگیری از عفونت قارچی باشد.
اندام تناسلی بانوان در حالت سالم دارای مقداری باکتری و سلول های قارچی مفید است. در صورتی که تعادل میان این دو گروه به هم خورده و تعداد سلول های قارچی بیشتر شود، فرد مبتلا خارش، تورم و سوزش در محل اندام جنسی خود حس می کند. در صورتی که بلافاصله به درمان این مشکل بپردازید می توانید آن را در عرض چند روز رفع کنید و در غیر این صورت، علائم می توانند تا دو هفته هم ادامه داشته باشند.
گرچه رابطه جنسی الزاماً بر هم زننده تعادل میان باکتری ها و قارچ های مفید واژن نیست، اما می تواند باعث عود کردن عفونت شود. بنابراین اگر از نظر جنسی زوج فعالی هستید، بهتر است علائم این بیماری را به خوبی بشناسید. علائمی که در ادامه به آنها می پردازیم.
علائم اصلی عفونت قارچی واژن
به طور کلی مجموعه ای از علائم برای این بیماری وجود دارد که برخی از آنها الزاماً نشان دهنده حضور عفونت نیستند. اگر بهداشت شخصی را به خوبی رعایت می کنید، تغذیه و فعالیت مناسبی دارید و باز هم دچار این علائم هستید، می توانید ابتلا به این بیماری را مد نظر قرار دهید. با این وجود رأی نهایی با پزشک است و پیشنهاد می کنیم در چنین وضعیتی به سراغ یک پزشک رفته و نظر او را جویا شوید.
علائم اصلی عبارتند از:
- خارش اندام تناسلی
- سوزش در زمان دفع ادرار و همچنین حین رابطه
- درد در هنگام برقراری رابطه
- قرمزی پوست در اطراف اندام تناسلی
- مشاهده جوش در اطراف اندام تناسلی
- تغییر حالت ترشحات واژینال از حالت شفاف و روان به رنگ خاکستری و پنیر مانند
برخی آنتی بیوتیک ها می توانند عامل به هم زننده تعادل باکتری ها و قارچ ها باشند، اما موردی که بیش از همه موثر است بارداری است. در هنگام بارداری عادات غذایی غیر معمول، استرس، به هم خوردن تعادل هورمونی و تضعیف سیستم ایمنی بدن به کرات پیش می آید که همگی جزو دلایل به وجود آمدن این بیماری هستند.
هر چقدر دیرتر برای درمان اقدام کنید، مشخصاً علائم شدید تری را نیز تجربه می کنید. اما سوال این است که راه های درمان چیست؟
روش های درمان عفونت قارچی واژن
بسته به اینکه با چه نوع عفونتی روبرو باشید، روش های درمان متفاوتی وجود دارد که اغلب چندان هم پیچیده نیستند. برای موارد خفیف پمادها، قرص ها و کرم های خاصی برای ۱ الی ۳ روز استفاده تجویز می شوند. داروهایی مانند بوتوکونازول، کلوتریمازول، میکونازول و فلوکونازول در این حالت مد نظر قرار می گیرند. اما اگر به موارد مقاوم تر و حادتری دچار شده باشید، پزشک باید به سراغ درمان های خاص تری برود.
خارش شدیدی که منجر به زخم شدن بافت اندام تناسلی شود، ابتلای چندین باره در طی یک سال، ابتلا به HIV یا ابتلا در هنگام بارداری اغلب علائم همراه با مدل حاد این بیماری هستند. در این حالت پمادها و قرص های تجویزی تا دو هفته هم می توانند ادامه داشته باشند و فلوکونازول در دوزهای بیشتر یا مدت طولانی تر پیشنهاد می شود. دقت داشته باشید که بسیاری از آنتی بیوتیک ها این عدم تعادل قارچی را تشدید می کنند، پس استفاده خودسرانه و بدون مطالعه آنها می تواند بیشتر از فایده داشتن، به شما آسیب برساند.
با این وجود، یک بار دیگر باید تأکید کنیم که نظر پزشکتان فوق العاده در این مرحله اهمیت دارد، چون بسیاری از داروهای نام برده شده می توانند برای جنین خطرناک باشند. پس اگر شک دارید که دچار این بیماری شده اید، به پزشک متخصص مراجعه کرده و از خود درمانی خودداری کنید. خود درمانی در هنگام بارداری می تواند تبعات بسیار سنگینی برای شما به دنبال داشته باشد.