ما نمی‌توانیم دوست‌های فرزندانمان را انتخاب کنیم. این امر به ویژه در دوران نوجوانی آن‌ها صادق است یعنی زمانی که دوستان اغلب جای علایق دیگر را می‌گیرند و به مهم‌ترین چیز در زندگی آن‌ها تبدیل می‌شوند. با این حال کاری که می‌توانیم انجام دهیم این است که آن‌ها را راهنمایی کنیم. برای انجام این کار می‌توانید از فرزندتان بخواهید که بررسی کند کدام یک از دوستانش علائم زیر را دارند. به این ترتیب او می‌تواند تعیین کند که چه کسی یک دوست واقعی است:
دستاورد‌های شما را جشن می‌گیرد و در مواقع بد از شما حمایت می‌کند.
به شما در هر چیزی که نیاز دارید کمک می‌کند.
با شما خوب رفتار می‌کند آن‌ها با شما مهربان هستند و هرگز شما یا نظرات شما را مسخره نمی‌کنند.
یک دوست واقعی درباره آنچه که فکر می‌کند به شما حقیقت را می‌گوید و در زمانی- که انتظارش را ندارید شخصیتش را نسبت به شما تغییر نمی‌دهد.
یک دوست واقعی از تعارض اجتناب می‌کند و مردم را مسخره نمی‌کند.
وفادار و سازگار است. حتی وقتی آن‌ها با هم بحث می‌کنند، شما نگران از دست دادن- دوستی آن‌ها نیستید.
اگر دوستان دیگری دارید اهمیت ندهید. دوستی‌هایی که شامل افراد دیگر نمی‌شود- معمولاً سمی هستند.
نتیجه‌گیری:
وقتی دیگران ویژگی‌های یک دوست واقعی را نشان دهند و کار درست را انجام دهند افراد خوب جذب آن‌ها می‌شوند. بنابراین این احتمال وجود دارد که نحوه رفتار شما یک دوست خوب را جذب کند.